آنتراکنوز (لکه برگی گردو)

نویسنده: دکتر حمیدرضا لاریجانی

مقدمه:

يكي از مهم ترين بيماري هاي گردو مي باشد که اولین بار در سال 1815 از اروپا گزارش شد. آنتراکنوز گردو در ایران در بیشتر مناطق گردو خیز به ویژه نواحی که در بهار معمولا باران می بارد و رطوبت هوا زیاد است، شیوع دارد. حرارت كم، بارندگي زياد و رطوبت نسبي بالاي 65 % در مراحل اوليه آلودگي از عوامل عمده اشاعه بيماري محسوب مي شوند.

نشانه های بیماری

• قارچ  Gnomonia leptostyla عامل این بیـماری است. آنتراکنوز گردو به برگ، دمبرگ، سر شاخه ها و میوه های جوان حمله می کند. روی برگها ابتدا لکه های کوچـــک گرد به قطر 5-2 میلی متر با حاشیه ی دندانه دار به رنگ قهوه ای مایل به قرمز با مرکز قهوه ای مایل به خاکستری تشکیل می شود این لکه ها به تدریج بزرگ شده به صورت نواحی بافت مرده،بدون شکل هندسی مستقر بین رگبرگها، بیشتر در حاشیه  و نوک برگ ها درمی‌آیند که گاهی اندازه ی آنها به 3-2 سانتی متر هم می‌رسد. بعدا از اردیبهشت تا اوایل خرداد ماه در متن اين لكه ها نقاط سياه رنگي به طور پراكنده يا در دواير متحد المركز بيشتر در سطح زيرين برگها به وجود مي آيند.
• نشانه هاي بيماري روي سرشاخه هاي جوان درختان بيمار به صورت زخمهاي بيضوي تا گرد نامنظم و كمي فرو رفته به رنگ قهوه اي مايل به خاكستري پديدار مي شوند .

نشانه هاي بيماري روي پوست سبز ميوه هاي جوان به صورت لكه هاي گرد نامنظم و كمي فرو رفته ظاهر مي شوند . ميوه هاي جوان آلوده ممكن است بريزند . لكه های پيشرفته روي ميوه ممكن است منجر به پيدايش لكه هاي بافت مردة تيره رنگ در مغز گردو شوند.

   مدیریت آفت:

   الف. کنترل غیرشیمیایی

1- جمع آوری برگها پس از برداشت گردو و نیز پس از ریزش برگها در پاییز و سوزاندن آنها

2- آبیاری منظم و به اندازه

3- تغذیه مناسب در بهار

4- رعایت فاصله کافی بین درخت ها برای جریان مناسب هوا

5- گونه هاي مختلف  جنس Juglans درجات  مختلفي از حساسيت به آنتراكنوز را نشان مي دهند بنابر این کاشت پایه های مقاوم موثر خواهد بود.

  ب. کنترل شیمیایی

1- سمپاشی زمستانه با ترکیبات مسی مانند محلول بوردو با غلضت 1- 0/5 درصد یا اکسی کلرور مس با غلظت 5-3 در هزار

2- سمپاشی با سم الیت در هنگام ظهور برگها و تکرار با فاصله 10-7 روز با غلظت 2/5 در هزار